Miasto w realizacji turystyki szkolnej – stan obecny i potrzeby

Szczęsna, Joanna; Rodzoś, Jolanta

Miasto w realizacji turystyki szkolnej – stan obecny i potrzeby

Abstract

Specyficzną odmianą współczesnej turystyki jest turystyka szkolna, uprawiana na płaszczyźnie szkolnej przez dzieci i młodzież uczącą się, pod kierunkiem nauczyciela [Janowski 2003]. Uczeń jest specyficznym uczestnikiem turystyki, ponieważ z racji wieku ma inne zainteresowania oraz możliwości percepcyjne, poznawcze i fizyczne niż w pełni ukształtowana osoba dorosła. Różnice te powinny wpływać na program i sposób organizacji turystyki dzieci i młodzieży. Ponadto turystyka szkolna powinna przyjmować określone formy i realizować takie cele, które są usankcjonowane w polskim prawie. Do najczęściej wybieranych destynacji turystyki szkolnej należą miasta, które dzięki zróżnicowanym zasobom pozwalają zaspokajać różnorodne potrzeby turystów, w tym – potencjalnie także potrzeby dzieci i młodzieży szkolnej. Jednak, jak pokazują badania opisane w niniejszym opracowaniu, oferta produktów turystycznych w miastach jest w małym stopniu dostosowana do potrzeb programowych szkoły i celów turystyki szkolnej, a także wieku i możliwości uczniów. Organizatorami t urystyki s zkolnej są z azwyczaj b iura t urystyczne, k tóre s pecjalizują się w tym rodzaju turystyki. Analiza programów wycieczek szkolnych oferowanych przez biura turystyczne oraz opinie nauczycieli – opiekunów wycieczek wskazują na fakt, że proponowane wycieczki do miast w zbyt małym stopniu wykorzystują różnorodne zasoby miasta do realizacji treści kształcenia z zakresu różnych przedmiotów, przez co potencjał edukacyjny miasta nie jest w pełni wykorzystywany. Ponadto wycieczki, adresowane do różnych grup wiekowych dzieci i młodzieży mają podobną tematykę, nie uwzględniającą potrzeb programowych szkoły i możliwości uczniów na danym etapie kształcenia, a formy zwiedzania mają najczęściej klasyczny, mało efektywny pod względem poznawczym charakter. W niniejszym artykule, na podstawie analizy materiału źródłowego oraz wywiadu fokusowego i wyników obserwacji uczestniczącej autora, wskazano słabe punkty współczesnej turystyki szkolnej, realizowanej w mieście oraz potrzeby i możliwości zmian w zakresie programowym i organizacyjnym wycieczek szkolnych.

School tourism is a specific form of modern tourism practiced by students under the supervision of a teacher. The student is a specific participant in tourism because, due to his age, he has different interests and perceptual, cognitive and physical abilities than a fully formed adult. These differences should influence the program and organization of school tourism. Moreover school tourism in Poland has specific forms and goals sancioned in law. The most frequently chosen destinations for school tourism are cities, due to the diverse resources and atractions they have. The city enables meeting various tourists needs. However, as research shows, the offer of tourist products in cities is to a small extent adjusted to the school's curriculum and school tourism goals, as well as the age and abilities of students. The organizers of school tourism are usually travel agencies which specialize in this type of tourism. Analysis of school excursion programs offered by travel agencies and teachers' opinions indicate that the proposed school trips to cities are not compatible with the school curriculum. Students only visit popular tourist attractions during school trips, but do not take advantage of many education opportunities in the city space. School trips for various age groups of children and young people have a similar theme, not taking into account the school's curricular needs and the possibilities of students at a given stage of education. In addition, forms of sightseeing during school trips are usually classic (guided tours) and are ineffective in terms of education. This article identifies the weaknesses of modern school tourism implemented in the city as well as the needs and possibilities of changes in the program and organizational scope of school trips.