Współdzielona mikromobilność w transporcie miejskim

Abstract
W artykule opisano koncepcję mikromobilności współdzielonej w transporcie miejskim, urządzenia współdzielonej mikromobilności, a także rynek mikromobilności współdzielonej w Polsce. Przedstawiono także wyniki badań przeprowadzonych w 2022 roku wśród użytkowników mikromobilności współdzielonej w Polsce. Celem badania była ocena znajomości pojęcia mikromobilności współdzielonej, ocena częstości korzystania z pojazdów mikromobilności współdzielonej, cele wykorzystania pojazdów mikromobilności współdzielonej w mieście, czynniki zachęcające do częstszego korzystania z pojazdów współdzielonych, znaczenie operatora systemu przy wyborze pojazdów współdzielonych, wpływ pandemii COVID-19 na częstotliwość użytkowania pojazdów współdzielonych, a także wpływ mikromobilności współdzielonej na elastyczność i wygodę podróży w mieście, kongestię, emisję spalin i bezpieczeństwo na drogach. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego, techniką CAWI. Na podstawie wyników przeprowadzonego badania można wnioskować, że współdzielona mikromobilność cieszy się zainteresowaniem szczególnie wśród ludzi młodych. Wiele osób wykorzystuje rowery miejskie, hulajnogi i skutery elektryczne w codziennym życiu i zauważa pozytywny wpływ wprowadzania pojazdów mikromobilności współdzielonych na system transportowy w miastach.
Description
Keywords
Citation
N. Strojna, K. Zalecka, U. Ryciuk, Współdzielona mikromobilność w transporcie miejskim, Akademia Zarządzania 2022, 6(3), s. 363-385
Belongs to collection