Koniec (na) początku. Zagadnienie narracji antychronologicznej w filmie na przykładzie filmu Gaspara Noégo – "Nieodwracalne"
Loading...
Maryl 2003 Koniec (na) początku.pdf (304.31 KB)
Authors
Date
2003
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Naukowe UAM w Poznaniu; Wydawnictwo PWSFTViT w Łodzi
License
Abstract
W niniejszej pracy (której forma próbuje oddawać jej przedmiot) zajmuję się chwytem pozornie nowym – zaburzeniami w toku narracji filmowej, wynikającymi z zaburzeń czasu opowiadania Konsekwentnie antychronologiczną narrację – tj. przedstawienie serii zdarzeń w odwrotnej kolejności czasowej, zastosował po raz pierwszy Christopher Nolan w Memento (2000), gdzie zabieg ten doskonale koresponduje z sensacyjną fabułą i dopełnia ją, poprzez wywoływanie w widzu poczucia zagubienia w wydarzeniach, jakie towarzyszy głównemu bohaterowi, cierpiącemu na zanik pamięci krótkotrwałej. Gaspar Noé stosuje ten chwyt w Nieodwracalnym, z innym – jak sądzę – założeniem. Poprzez takie potraktowanie czasu opowiadania, reżyser modeluje proces odbioru dzieła, by wywrzeć na widzu określone wrażenie i zakreślić mu nowe pole poszukiwania wniosków. Jak powiada Łotman: „Wartość dokumentuje się przez pierwszeństwo”.
Description
Keywords
Citation
Maryl, Maciej (2003) "Koniec (na) początku. Zagadnienie narracji antychronologicznej w filmie na przykładzie filmu Gaspara Noégo – Nieodwracalne”, „Images”, nr 1-2.