Systemy produkcyjne nowej generacji. Modele interdyscyplinarne
Loading...
727_Zawadzka_Badurek_PBC.pdf (1.36 MB)
Date
2012
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej
License
Abstract
W tym celu w rozdziale 1 zdefiniowano szereg pojęć podstawowych, w szczególności: generacyjności w kontekście modelowania rozwoju technologicznego oraz istotnej dla procesów produkcyjnych cechy interdyscyplinaryzmu modelu. Postawiono tezę, że ISP powinien być sieciowo-wirtualną, samouczącą się bioorganizacją o charakterze holoniczno-fraktalnym i w związku z tym zaproponowano stosowanie paradygmatu obiektowego dla potrzeb organizacji systemów wytwórczych. W rozdziale 2 analizie poddano istotne cechy systemów produkcyjnych nowej generacji, klasyfikując typy ISP ze względu na ich cechy główne i pochodne oraz genezę dyscyplinarną: socjologię dla systemów holonicznych, biologię dla bionicz6 nych i matematykę dla fraktalnych. Na tej podstawie zaproponowano interdyscyplinarny model NGMS, a następnie dokonano jego odniesienia do trzech poziomów organizacji systemów produkcyjnych: metamodelowego, modelowego oraz metodycznego (narzędziowego). Wreszcie uszczegółowiono, istotny dla przemysłowych aplikacji IT, model przepływu informacji. Pokazano różnice między funkcjonalnością ISP/NGMS a rozwiązaniami mniej innowacyjnymi, nawiązując do technologii chmurowych (cloud) oraz narzędzi inteligencji biznesowej BI (Business- Intelligence). W rozdziale 3 zaprezentowano modele oceny badanych systemów w aspektach: funkcjonalnym i ekonomicznym w odniesieniu do uwarunkowań praktyki przemysłowej. W tym celu pogrupowano przesłanki stosowania elastycznych rozwiązań produkcyjnych, uwzględniając dwa rodzaje elastyczności, informacyjną i wytwórczą. Zaproponowano szereg miar oceny systemów, m.in. integracji funkcjonalnej i technicznej oraz odnoszących się do różnych typów elastyczności. Modelowo połączono szereg problemów i kryteriów oceny systemu, w szczególności odnosząc się do planowania, projektowania, eksploatacji i harmonogramowania produkcji. Dokonano typizacji ocen, m.in. ze względu na ich cel, zakres czy formę. Podano kryteria klasyfikacyjne dla różnych rodzajów inwestycji przemysłowych, np.: odtworzeniowe, modernizacyjne czy rozwojowe. Rozdział 4 został poświęcony otoczeniu ISP oraz społecznym aspektom zarządzania wiedzą. Zbadano tu szereg czynników o charakterze psychologicznospołecznym, zarówno w wymiarze klient–organizacja, jak i pracownik–organizacja. Pokazano w tym kontekście wielowektorowy model przestrzeni definiującej elementy otoczenia. W ten sposób uzyskujemy podstawy dla definiowania funkcji decyzyjnych niezbędnych dla kształtowania strategii nowoczesnego systemu produkcyjnego. Z kolei zaproponowano klasyfikację czynników społeczno-psychologicznych ograniczających i stymulujących rozwój NMGS. Ostatnią część rozdziału poświęcono powiązaniom polityki personalnej z zarządzaniem wiedzą, odnosząc się do szeregu możliwych rozwiązań w tym obszarze, np. wyszukiwarki federacyjne czy repozytoria eksperckie. W ten sposób uzyskano uniwersalny punkt odniesienia dla skonstruowania kolejnego interdyscyplinarnego modelu ISP – architektury technologiczno-organizacyjnej, której poświęcony jest rozdział 5. Założono przy tym, że przedsięwzięcia projektowo-eksploatacyjne w rozważanej sferze wymagają identyfikacji stanu systemu oraz prognozy jego zmian. Na podstawie analizy tendencji rozwojowych IT zaproponowano ich syntetyczny model składający się z czterech megatrendów: miniaturyzacji, mobilności, sieciowości (networking) i wirtualizacji. Z kolei odniesiono je do wymagań w sferze wytwórczej – digitalizacji materii, ergonomizacji, automatyzacji oraz integracji, tworząc paradygmatyczny model ISP/NGMS uwzględniający m.in. bioorganizacyjność i konfigurowalność. Dla referencyjnej implementacji zmian w inteligentnym systemie produkcyjnym zaproponowano model dla jego holistycznego wartościowania VE (Value Engineering). 7 Całość pracy zamyka jej podsumowanie, w którym zwrócono uwagę na ograniczenia modelowania rozważanych systemów oraz możliwości ich przezwyciężania przy pomocy innowacyjnych form organizacyjnych. Jednocześnie sformułowano szereg wniosków i nakreślono kierunki dalszych badań oraz tendencji rozwojowych w praktyce przemysłowej.