Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 26 marca 2019 r., II AKa 359/18

Abstract

W glosowanym orzeczeniu Sąd Apelacyjny w Warszawie wyraził pogląd, w myśl którego zarzut obrazy przepisów prawa materialnego można postawić jedynie wtedy, gdy skarżący w pełni zgadza się z ustaleniami faktycznymi poczynionymi przez sąd I instancji. Przyjął, że w procesie stosowania prawa należy w pierwszej kolejności dokonać ustaleń faktycznych, a dopiero później fakty te poddać analizie przez pryzmat przepisów prawa karnego materialnego. W tekście starano się wykazać błędność tego stanowiska. W pierwszej części rozważań podkreślono, że przepisy prawa materialnego stosuje się zarówno przed, jak i po etapie ustalania faktów. Drugą część wywodów poświęcono wykazaniu, że w pewnych sytuacjach strona może stawiać równolegle zarzut błędu w ustaleniach faktycznych i zarzut obrazy przepisów prawa materialnego.

In its commented judgment, the Court of Appeal in Warsaw expressed the view that the objection of a violation of substantial law can only be made if the appellant fully agrees with the factual findings made by the court of first instance. It assumed that in the process of applying the law it is necessary to make factual findings first, and only then to analyse these facts through the prism of substantive criminal law provisions. The text attempts to prove this position wrong. The first part of the considerations underlines that substantive law applies both before and after the establishment of facts. The second part is devoted to proving that in certain situations the appellant may, at the same time, raise parallel objections of an error in establishing the facts and objection of a violation of substantial law.